16.11.11



:: ผู้ที่หวังจะกลับไปมีความสุขแบบเดิม หรือแม้แต่การกล่าวคำว่า
 "ขอความสุขแบบเดิมกลับคืนมา..."
"อยากกลับไปมีความสุขเหมือนอย่างเดิม..."
"อยากให้ย้อนเวลาได้ จะโน่น นี่ นั่น ..."
อาจจะเป็นเรื่องของการรับรู้ความรู้สึกช่วงนั้น ๆ ของแต่ละคน
ที่มีต่อบุคคล สถานที่ เรื่องราว สถานการณ์ ความทรงจำ
และภาพประทับใจอันผ่านพ้นล่วงเลยมา
แต่นั่นปฏิเสธไม่ได้ว่าพวกเขาเหล่านั้น 
ไม่ยอมรับความเป็นจริงของการเปลี่ยนแปลง
อันเป็นเรื่องปกติธรรมดาของโลกใบนี้ก็ว่าได้ 
(การเปลี่ยนแปลงเป็นธรรมชาติของทุกสรรพสิ่ง
อาจเป็นไปในแนวดิ่ง แนวตั้งนั่นย่อมเป็นอีกเรื่องหนึ่ง)
 ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงจึงเป็นไปตามสภาวะที่เป็นพลวัตรต่อเนื่องอยู่ตลอดเวลา
จึงส่งผลให้เกิดผลกระทบข้างเคียงต่อผู้ได้รับการเปลี่ยนแปลงอันเิกิดขึ้นด้วยเสมอ
ทำให้คนจำพวกนี้กลัวการเปลี่ยนแปลงที่จะกระทบกระเทือนต่อตนเอง
และหันกลับไปใช้สภาพเดิม ๆ นั้นเป็นเกณฑ์กำหนดความเป็นไป
ซึ่งขึ้นอยู่กับช่วงเวลาดังกล่าวที่ได้มีการเปลี่ยนแปลง
หากการเปลี่ยนแปลงนั้นไม่ได้ทำให้มีผลมากนักต่อการดำรงชีวิต
และสามารถรับได้ ไม่มีผลเสียอะไร 
 โดยอาจจะยินยอมให้เกิดการปรับปรุง เปลี่ยนแปลง พัฒนาขึ้นเพื่อให้ได้สิ่งที่ดีกว่า
แต่หากผลตรงกันข้าม คนจำพวกนี้จะไม่ยินยอมให้เกิดการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ขึ้น
อาจจะกระทำการขัดขวาง สกัดกั้นทางใด ทางหนึ่ง
และหวนกลับไปใช้ระบบเดิมซ้ำ ๆ จึงอาจกล่าวได้ว่า 
คนจำพวกนี้เป็นอุปสรรคต่ิอการพัฒนาทั้งในด้านต่าง ๆ เป็นอย่างยิ่ง
ดังนั้นจึงได้ชื่อว่า นักอนุรักษ์นิยมหัวเก่า,นักอนุรักษ์นิยมสุดขั้ว
สุดโต่ง,หัวเก่า หัวโบราณ,นักจารีตนิยม เป็นต้น



No comments:

Post a Comment