:: จาริกความตายดั่งความงามของชีวิต ::

อากาศมีเพียงพอให้มนุษย์นั้นได้ใช้ในการหายใจ

แต่ไฉน ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ระหว่างเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

กลับเหือดแห้ง ระเหิดหาย ประหนึ่งว่าเราอาศัยอยู่บนกาแล็คซี่อื่นที่ไม่ใช่โลกใบนี้