ชีวิตมนุษย์เรา ไม่ผิดไปนักหากจะเปรียบเปรยว่าคล้ายดัง
บ ท ล ะ ค ร ฉ า ก ใ ห ญ่
ผู้คน เรื่องราวมากมายผ่านเข้ามาในฉาก
และเหตุการณ์สำคัญเพื่อแต่งเติมสีสันให้กับเรื่องราวชีวิตนั้นทั้งบทของ
ค ว า ม รั ก ค ว า ม ฝั น ค ว า ม ห วั ง
ไปจนถึงฉากโศกนาฏกรรม ความสูญเสีย พลัดพลากจากคน สิ่งของ อันเป็นที่รัก
พ่อแม่ ญาติสนิท มิตรสหาย เพื่อนบ้าน คนรัก คนแปลกหน้า
กระทั่งคนทีรู้จักกันเพียงแค่เดินผ่านพบพานเพียงชั่วครั้ง ชั่วคราวทุกเช้า่ค่ำ
กลับยิ่งทำให้สะท้อนภาพชีวิตนี้ได้ดีขึ้น
เมื่อเทียบกับละครซึ่งอาจสร้างขึ้นจากเค้าโครงเรื่องจริงที่เกิดขึ้นแล้ว
หรือว่าเติมแต่งขึ้นในภายหลัง หรืออาจไม่มีส่วนจริงเลยก็เป็นได้
แต่ก็มีส่วนคล้ายคลึงกันในหลายประการที่สามาถพบเห็นได้ในบทละคร
แม้กระทั่งความทุกข์ที่แต่ละคนต้องพบเจอแตกต่างกันไป
ตามแต่ระดับความเชี่ยวกรำของการต่อสู้ชีวิต
หลายคนเลือกที่จะเขียนบทให้กับตัวเอง
สร้างสรรค์บทที่มีค่ากว่าความยอกย้อน ปลอกปลิ้นของตัวละคร
และความซ้ำซากจำเจของบทอื่น ๆ ทั้งหลายที่ได้กระทำกันมา
ซึ่งนั่นเป็นรสชาดของบทละคร
ที่สามารถเรียกคะแนนความนิยมได้ไม่มากก็น้อย
หลายคนนำมาใช้เป็นมาตรวัดในการตัดสินความดี - ความชั่ว
ด้วยบทที่ผู้นั้นได้รับอย่างดี อาจเป็นในลักษณะของตัวร้าย
และฝ่ายอธรรมมีการแสดงออกอย่างชัดเจน ทำให้เลือกข้างได้ง่ายขึ้น
ซึ่งแตกต่างโดยสิ้นเชิงกับละครชีวิตจริง
เรื่องที่แต่ละคนเป็นผู้กำกับ แสดงนำด้วยตนเอง
เป็นพระเอก นางเอกในเรื่องนั้น ๆ ของตนเอง
หรือแม้แต่มีส่วนในการเขียนบทตลอดทั้งเรื่องจนถึงอวสานลาร้าง
เนื้อหาย่อมจะมีความแตกต่างทั้งโครงเรื่องที่ไม่มีฉากจบสุดแสนจะคลาสสิค
ด้วยการได้ครองคู่กันของคู่พระนางในเรื่อง หรือแม้แต่บทที่ว่าร้าย
ในชีวิตจริงก็ไม่มีอะไรชี้วัดได้ อาจมีแต่ความขุ่นมั่ว
คลุมเครือออกเฉดสีเทาทึบ ๆ ไม่มีดำ - ขาว ชัดเจน
อาจมีบ้างบางคนที่เล่นบทบาทสมมุติไปตามเรื่อง
ใช้หน้ากากปิดบังความชั่วร้ายที่แฝงอยู่ในเจตคติส่วนลึก
โดยนำศิลปะมาใช้ได้อย่างน่านับถือ
อธิบายให้เข้าใจง่าย ๆ คือ เลวบ้างดีบ้างปะปนกันไป
ท้ายที่สุดแล้ว
บทบาทที่ได้รับเหล่านั้นย่อมจะให้คุณค่าของตัวมันเอง
ผ่านทางพฤติกรรม อุปนิสัยส่วนตัวส่งผ่านไปยังการแสดงออกผ่านทางสีหน้า
แววตา กิริยาท่าทาง อารมณ์รวมถึงการตอบสนองต่อสิ่งกระตุ้นต่าง ๆ
และดำเนินเรื่องต่อไป
จนถึงจุด ๆ หนึ่งของเรื่องราวที่ต้องอำลาปิดม่านจบลงของเรื่อง
ซึ่งขึ้นอยู่กับความต้องการของแต่ละคน
ที่จะให้เรื่องราวที่ดำเนินมาทั้งหมด
มีจุดจบสุดท้ายอย่างไรอันจะตราตรึงผู้ชมไปอีกนาน !!!
เกิดคำถามขึ้นมาในห้วงนึกคิดของการมีชีวิตอยู่ว่า ... ตัวละครในเรื่องราวของเรามีใครบ้าง
และเราเองได้อยู่ในฉากเรื่องราวของใครบ้างเล่า ?
No comments:
Post a Comment