บางครั้ง ความอ่อนแอทำให้ข้าพเจ้าแข็งแกร่งขึ้น
ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงบูชาความแข็งแกร่งประดุจราวสมมุติเทพอพอลโล
อย่าปฏิเสธเลย ! มันเป็นความจริงแห่งสากลโลก
ผู้แข็งแกร่งกว่าเท่านั้นจึงจะเป็นผู้อยู่รอด
บ่อยครั้ง ข้าพเจ้ามักแสดงความแข็งแรง แข็งแกร่งออกมา
ทางร่างกายอันเป็นกายภาพภายนอก
เพื่อให้ผู้คนทั้งหลายมองว่าข้าพเจ้านั้นแข็งแรงดี
แต่มันก็ได้ผลในเชิงจิตวิทยา
เมื่อพวกเขาเหล่านั้นมองว่าข้าพเจ้ายังคงสบายดี
แต่เปล่าเลย...เมื่อสิ่งที่ข้าพเจ้ากระทำมันตรงกันข้ามกับสิ่งที่ข้าพเจ้านั้นเป็น
หรือนี่...
มันเป็นเพียงวิธีปกปิดบาดแผล
หรือ เพียงแค่ปกป้องตัวเองจากผู้รุกราน
และอาจเป็นวิธีการปิดบังความอ่อนแอของตัวเองมิให้ผู้อื่นได้รับรู้
เพราะโลกสอนข้าพเจ้าเช่นนี้ว่า...
เมื่อใดก็ตามที่เจ้าแสดงความอ่อนแอออกมาให้เห็น
ราชสีห์-หมาป่า-ไฮยีน่า-ฝูงสัตว์ร้ายจะกรูกันเข้ามารุมทึ้งเจ้า
เป็นความจริงว่า...
คนโง่ย่อมเป็นเป็นเหยื่อของคนฉลาด ฉันใด
ความอ่อนแอก็คืออาหารอันโอชะของผู้แข็งแกร่ง ฉันนั้น
(ข้อใด ข้อหนึ่งในข้อความข้างต้นคงเพียงพอแล้ว
สำหรับคำตอบทั้งหมดที่ข้าพเจ้านั้นจักอ่อนแอมิได้)
เช่นเดียวกันกับ(ลองสังเกตสิ) ผู้แข็งแรงกว่าจะรังแกซึ่งผู้อ่อนแอที่ตัวเล็กกว่า
ไม่มีปากเสียง นั่งนิ่งสงบ ไม่ตอบโต้ใด ๆ ต่อเขาเท่านั้น
ทำให้เขา(ผู้แข็งแรงกว่า)ย่ามใจกระทำพฤติกรรมกดขี่ ข่มเหงเช่นนี้อยู่เรื่อยไป
ผู้แข็งแรงกว่าจะหยุด ! ก็ต่อเมื่อผู้อ่อนแอผู้นั้นลุกขึ้นมา แยกเขี้ยวขู่ กล้าที่จะขบถขัดขืน
หากไม่กระทำเช่นนี้เสียแล้ว...
คงไม่มีโอกาสเลยที่ผู้อ่อนแอจะกลับมาเป็นฝ่ายอปราชัยขึ้นมาได้
ข้าพเจ้าได้รับบทเรียนนี้จากโลก...
แต่ไม่อาจทราบได้ว่าโลกได้มอบมันให้แก่ท่านทั้งหลายด้วยหรือไม่ ?
------------------------------------------------------------------------------------------------------